<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d30789381\x26blogName\x3dkiwikommer\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://kiwikommer.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3dnl_BE\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://kiwikommer.blogspot.com/\x26vt\x3d3709486210001237602', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Muse, rolstoelen en leeuwen

woensdag, december 20, 2006

Hoera, eindelijk gedaan met die verdomde opdracht des duivels (veronderstellend dat de duivel een rolstoel gebruikt). Mild waren ze zeker niet, maar het wordt wel over de helft. Eerst luisteren naar een aantal collega's die hun product soms zeer sterk, en soms ook zeer zwak, probeerden te verkopen aan onze zeer ongeintereseerde begeleiders. Krop in de keel, zenuwen van hier tot Bagdad, gigantisch hese stem (dankzij het MUSE concert van gisteren) om dan voor de leeuwen gegooit te worden. 10 minuten het project voorstellen om dan te wachten op de executie. Een geluk dat onze kleding assortie was met de layout van de presentatie. Maar goed, alles is gedaan en nu lekker beginnen aan de examens (doet vreugdedansje).

En jaja, u hoorde het goed, deze sloebert heeft dankzij een andere sloebert volledig gratis het sportpaleis onveilig gemaakt. En wat kan ik er over zeggen? Wel ja: ze waren weeral verdomd goed he, die mannen kunnen muziek maken, dat is duidelijk. Op de tram terug naar kot een kudde roddeltantes getrotseerd. Op kot het voorstel om een lijk in de openstaande zolder te bergen niet aanvaard wegens de nu al stinkende pombak op mijn kamer. In mijn beddeke liggen en zo weinig mogelijk denken aan "Super massive Black holes" en het aankomend gestress rond die debiele rolstoel.

leave a comment