kiwikommer

De verbazing was ,ondanks al de voorgaande gebeurtenissen, vrij groot toen we een everzwijnenhoofd in de gang van ons kot ontdekten. Haar verbranden, het hoofd wit verven en uithollen maakte de verschijning van het zwijn er niet minder schokkend op. Waarom dit gebouw vraag ik mij dan af? Heeft deze buurt misschien in zijn geschiedenis nooit iets spannends meegemaakt, en wordt er nu gezorgd voor evenwicht?

Terwijl Grot Meir geteisterd werd door een reusachtige mammoet, en Grot Groenplaats last had van neervallende kometen, verveelden de holbewoners zich in Grot grote Kauwenberg. Het vuur was nog niet uitgevonden, maar toch hadden ze uit pure verveling de grot uitgebrand. Sensatie alom voor de andere grotbewonders die het brandend gevaarte mochten aanschouwen. Weinig sensatie voor de inwonenden, want die stierven een trage, niet zo aangename verstikkingsdood. Ook iets later, in de tweede wereldoorlog, werd de Grote kauwenberg genegeerd door sensatie. Terwijl ze in de Meir de lijken van Joden konden opruimen was er in de Grote Kauwenberg geen reet te doen. Op en dag kroop een kat in de richting van de Grote Kauwenberg, maar Ze besloot helemaal op het einde naar de Prinsestraat te gaan. Pech, geen lijken en geen kat voor de Grote Kauwenberg.

Maar nu is het tij gekeerd. Heel Antwerpen stikt van de verveling, en wij krijgen een everzwijnenhoofd. Misschien komen we morgen een kat tegen, je weet nooit.

En hieronder een filmpje over eenhoorns, geef toe, je wordt verwend.