dyslexie
maandag, juli 10, 2006
Telkens wanneer een of ander nieuwsgierig individu mij vraagt hoe het voelt om dyslexie te hebben antwoord ik meestal met iets banaals zoals: "je kan minder goed spellen". Maar nu heb ik een beter antwoord; en dit zo maar even door middel van een voorbeeld (hoe ongelooflijk hip is dat wel niet!)
Ondanks het feit dat ik het atomium als kind altijd "bollentoren" noemde, wist ik wel wat het atomium was. En ook weet ik al heel lang dat het atomium iets met IJzer atomen te maken heeft. Toch is het nu pas, 20 jaar na mijn geboorte, dat ik het verband leg tussen de naam van het bouwwerk, en het woord "atoom".
Ook nu een uurtje geleden, toen ik "au revoir" zij tegen iemand, dat ik plots besefte dat "au revoir" niet zomaar een synoniem is voor "salu", maar dat als je het opsplitst in "au" en "revoir", het letterlijk vertaald "tot weerziens" betekent.
Het zijn dagen als deze dat ik mij ongelooflijk dom voel.
Ondanks het feit dat ik het atomium als kind altijd "bollentoren" noemde, wist ik wel wat het atomium was. En ook weet ik al heel lang dat het atomium iets met IJzer atomen te maken heeft. Toch is het nu pas, 20 jaar na mijn geboorte, dat ik het verband leg tussen de naam van het bouwwerk, en het woord "atoom".
Ook nu een uurtje geleden, toen ik "au revoir" zij tegen iemand, dat ik plots besefte dat "au revoir" niet zomaar een synoniem is voor "salu", maar dat als je het opsplitst in "au" en "revoir", het letterlijk vertaald "tot weerziens" betekent.
Het zijn dagen als deze dat ik mij ongelooflijk dom voel.
This entry was posted
on maandag, juli 10, 2006 at 16:05.
You can skip to the end and leave a response.
15 juli, 2006 13:03
of net slim.. some people never figure that out!